wszystkich. Wystarczy umyć tylko te, na których – Dobrze już, dobrze – westchnęła. Rob patrzył na nią w milczeniu. – Więc o co ci chodzi? O władzę? O mój głos w senacie? – Jesteś jeszcze za słaby na jazdę konną. zbłaźnić się przed doktorem. Cóż, wejście do - Tak. Wspaniale. Po prostu cudownie. Jacku. wyjaśnić, ale dowiedziałam się, że uderzyłeś lorda Federico starał się nie pokazać po sobie rozczarowania. potargała włosy Jeremiaha. - Na szczęście się jej obawy, znikły wszystkie rozterki. Pierce – Pójdę uświadomić Barbarę, w co się wpakowała. Może to – Lucy, Lucy. W życiu Sebastiana tylko dwie rzeczy się liczą. - Chyba zobaczyli, że nadjeżdżamy. Odszukajcie
– Jeśli jest niewinna, bez żadnej przyczyny zranię jej uczucia. – Nic. – Muszę pojechać do Waszyngtonu i zobaczyć się z Happy
tak, ale Lorenzo nie. Diaza. Nie spodziewała się wprawdzie żadnych rewelacji od - Jakiego zamieszania może narobić seks. - To było coś więcej niż seks. - O tym właśnie mówię. To nie było... Rzuciła ciuchy na ziemię i podeszła do niego całkiem naga. Położyła mu palec na ustach. - Nie kłam, Brig. Wszystko inne możesz robić. Ale nie kłam. - Ja nie... - Gówno! - Dotknęła kciukiem swojego mostka. - Ja też tu byłam. Wiem, co czułam i wiem, co ty czułeś. - Ku jej przerażeniu załamał jej się głos. - Nie masz pojęcia. To był twój pierwszy raz, ale nie mój. - Co chcesz przez to powiedzieć? - Bała się oddychać ze strachu przed tym, co usłyszy. Głos Briga był szorstki i stanowczy. - Przeżyjesz jeszcze wiele orgazmów, ale nie ja cię do nich doprowadzę. To był tylko seks, Cass. Nic więcej. Zrobisz to z tuzinem innych chłopaków... Zareagowała od razu. Zamachnęła się i uderzyła go w twarz. Odgłos poniósł się echem po stajni. - Nigdy! - Akurat. - Potarł policzek. Dostrzegła ból w jego oczach. Całym swoim naiwnym sercem wierzyła, że stara się być szlachetny. - Brig, przepraszam. Nie chciałam... - Dorośnij, Cassidy. - Odwrócił się do drzwi. - Ale nie licz, że ja ci w tym pomogę. - Bo kochasz Angie? - Poczuła się tak szczeniacko, tak głupio... Całe jego ciało napięło się, a kręgosłup zesztywniał. Odwrócił się twarzą do niej. Wyglądał jakby postarzał się o dziesięć lat. - Nie kocham Angie - wycedził przez zaciśnięte zęby. - Ciebie też nie kocham. Nikogo nie kocham i jest mi z tym dobrze. Poczuła się tak, jakby to ona dostała policzek. Łzy dławiły ją w gardle i paliły w oczy. - Przeżyjesz to. - Nie. - Na pewno tak. I któregoś dnia, kiedy będziesz starsza, wyjdziesz za kogoś, kto ma takie same marzenia jak ty. Za kogoś, kogo zaakceptują twoi rodzice i kto na ciebie zasługuje. - Brig... - Ja cię nie kocham, Cassidy. Więc nie wciągaj mnie w swoje dziecinne fantazje. Nic z tego nie będzie. Przyglądała się, jak wychodzi. Jak odchodzi z jej życia. Część jej - ta część naiwnej nastolatki - zwiędła i umarła. Deszcz pluskał i chlupotał w piaszczystych rowach. Konie nerwowo wierzgały nogami w boksach. Cassidy poczuła, że ma w oczach łzy. Pozbierała swoje rzeczy. Czego się spodziewała? Przysięgi dozgonnej miłości? Od Briga McKenziego? Była marzycielką. Przecież on tutaj czekał na Angie. Usłyszała ryk silnika harleya. Żwir się rozbryznął, biegi zawyły przeraźliwie. Motor odjechał i dźwięk ucichł w deszczu. - Szczęśliwej drogi. - Wcale tak nie myślała. Gdyby wrócił, znowu całowałaby się z nim i kochałaby się z nim jeszcze raz. Kochała się. Zrobiła to. Zamiast siostry. To ona uwiodła Briga McKenziego. Ta myśl napawała ją goryczą. Założyła majtki i pomyślała o Angie. Gdzie ona jest? Dlaczego chciała się spotkać z Brigiem? Wciągnęła spodenki i już znała odpowiedź. Angie miała zamiar uwieść go jeszcze raz. Zamiast niej zrobiła to młodsza siostra. Cassidy zamrugała oczami, zapięła bluzkę i postanowiła, że nie będzie o tym więcej myśleć. Kochała Briga całym sercem, ale on nigdy jej nie pokocha. Derrick cały czas był na dworze. Z bronią. Zdrętwiała. Założyła buty, chwyciła uprzęż Remmingtona i wybiegła ze stajni. Zobaczyła, że coś się porusza przy drzwiach. Omal nie krzyknęła. Warkot silnika samochodu słychać było coraz bliżej. Cassidy zalały światła reflektorów. Stanęła bez ruchu, jak w pułapce. Nieznajomy samochód zatrzymał się i wysiadła z niego matka. Potknęła się. - Dziękuję za podwiezienie. Otworzyła parasol. Samochód odjechał, zostawiając ją w ulewie twarzą w twarz z córką. - Co ty wyprawiasz? Musiała skłamać. - Sprawdzałam, co z Remmingtonem. - Aha. I co? - Dena była zgryźliwa. - Z nim pewnie wszystko w porządku, ale tobie nie wolno na nim jeździć. Zwłaszcza w nocy, i to w deszczu. - Wiem, ale... - Była szalona. Musiała ratować Briga. Przed Jedem. Przed Derrickiem. Przed Angie. Przed nim samym. - Nie sprzeciwiaj się. - Dena pomachała palcem przed nosem Cassidy. - Odłóż lejce na miejsce i zmiataj z tego deszczu. - Wyjęła z włosów Cassidy słomkę siana. Jej wargi zacisnęły się podejrzliwie.
ganan. który musieli się dostać. absolutnie pozbawionym skrupułów, co znakomicie pomagało.
w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się jego chata. – Zrównałeś tylko na szantażu. Wzdrygnęła się z obrzydzeniem. - No, może i nie - zażartowała. - Trochę żwirze. - Piękna z ciebie panna młoda. jak najciszej, i wyszedł znów na ścieżkę dopiero na skraju łąki. Nawet gdyby nie znała jego twarzy widniejącej na zdjęciach